Er zijn diverse mogelijkheden tot ontmoeting en bezinning.
In verzorgingshuizen De Veste, Het Ravelijn en Zandbergen en in het Annacentrum.
Informatie bij de predikanten.
 

Pinksteren, het feest van de heilige Geest. Geest van God, niet te zien, wel te ervaren. Niet aan te raken of vast te houden, wel te beleven. Er wordt mooi over gesproken in Handelingen 2. Zo uitgebreid wordt zelden een wonder beschreven. Maar het blijft raadselachtig. Licht en vuur beleven de treurende volgelingen van Jezus, ze spreken zelf hun onbekende woorden en mensen verstaan hen onbekende stemmen. En er ontstaat het gevoel van eenheid met anderen rondom mooie verhalen over God.
God zelf zoekt telkens weer mensen te bereiken, ook nu. Waar zien of ervaren wij die kracht die van hem uitgaat, die kracht van het begin die ons nooit zal loslaten? Is het soms te eenvoudig: hij is in de wind, de zon, zij is in vriendelijkheid. Weten we het te benoemen, zijn we de Pinkstertaal in spreken en luisteren machtig? En zo niet, waar valt dat te leren? Staan we er nu, na weer een Pinksterfeest, meer voor open? Dat zou mooi zijn.
Ik zou wel stickers willen hebben met de opdruk: “teken van de liefde van God” en die overal opplakken waar ik de kracht van zijn/haar Geest herken. Stel dat we dat allemaal zouden doen – dat zou een heel groots en concreet teken kunnen worden. Ik begin met er in gedachten éen te plakken op jou die dit leest…
VL, 21 mei 2018